In Nederland zijn er twee soorten taxivervoer: de bekende straattaxis en de contracthuurtaxis. Deze laatste zorgen voor vervoer voor ouderen, gehandicapten en leerlingen van speciale scholen. Deze taxis en minibussen zijn ook geschikt voor rolstoelgebruikers.
Om de kwaliteit en het imago van taxidiensten voor consumenten te verbeteren, heeft het ministerie van Infrastructuur en Milieu onlangs nieuwe regels opgesteld. De taxiwet die in oktober 2011 in werking is getreden, is van bijzonder belang. De taxiwet stelt eisen aan taxibedrijven en chauffeurs. Bovendien geeft de wet lokale gemeenten de bevoegdheid om naast nationale regels hun eigen kwaliteitsbeleid voor straattaxis te ontwikkelen. Daarom kunnen lokale problemen met taxis effectiever worden aangepakt. Een van de grootste veranderingen is de mogelijkheid voor gemeenten om taxichauffeurs te verplichten een groep te vormen als een vereiste voor toegang tot de lokale markt. Ze kunnen ook de verplichting opleggen om alle ritten van taxistandplaatsen te accepteren om de weigering van korte ritten te voorkomen.
De Nederlandse overheid stelt het tariefsysteem en de maximale tarieven voor straattaxis vast. In oktober 2011 trad een nieuw tariefsysteem in werking. De belangrijkste verandering is dat de duur van een taxirit een rol speelt bij het berekenen van de prijs. Dit betekent dat de prijs bestaat uit een starttarief, een tijdtarief en een afstandstarief. Bovendien ontvangt de klant een verplicht ontvangstbewijs aan het einde van de reis.
Ten slotte is de introductie van de boordcomputer een grote verandering voor taxis. Dit apparaat registreert automatisch de rij- en rusttijden van de bestuurder. Het helpt papierwerk en tijdrovende inspecties te verminderen; bovendien is het risico op fraude aanzienlijk verminderd. Na een overgangsperiode is de boordcomputer eind 2013 verplicht voor alle taxis.
Voor taxiverhuurcontracten is in de periode 2009 - 2011 een project uitgevoerd om de kwaliteit van dit soort transport te verbeteren. Dit is vooral relevant omdat de vervoerde passagiers niet altijd in staat zijn om voor hun rechten op te komen. In samenwerking met alle betrokken partijen zijn instrumenten ontwikkeld om de aanbesteding en monitoring van contracten te verbeteren.