Ouderen willen zo lang mogelijk in hun eigen huis blijven. Mensen met een handicap willen zo zelfstandig mogelijk leven. Daarom heeft de overheid de manier veranderd waarop zij zorg organiseert, om te voorkomen dat zorg te duur wordt.
Zorg thuis
Gemeenten moeten ervoor zorgen dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen en kunnen blijven deelnemen aan de gemeenschap. Ze gaan eerst na wat ouderen of mensen met een handicap nog voor zichzelf kunnen doen en wat familieleden, vrienden en buren kunnen doen om te helpen. Indien nodig zal de gemeente thuis ondersteuning bieden.
Thuisverpleging en andere medische zorg (inclusief persoonlijke verzorging) is ook beschikbaar.
Residentiële zorg
Mensen die constante zorg of toezicht nodig hebben, komen in aanmerking voor residentiële zorg. Zorginstellingen bieden zorg op hoog niveau voor kwetsbare ouderen, mensen met een handicap en mensen met een psychiatrische stoornis. Als ze dat willen en als het haalbaar is, kunnen ze thuis blijven wonen en daar constante zorg ontvangen.
Welke wetten zijn van toepassing op zorgdiensten?
De organisatie van langdurige zorg valt onder de volgende wetten:
Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO 2015)
De Social Support Act bepaalt dat gemeenten ondersteuning moeten bieden om mensen te helpen zelfstandig te leven en deel te nemen aan de samenleving. Ze moeten ook beschutte huisvesting bieden aan mensen met een psychiatrische stoornis.
Zorgverzekeringswet (ZVW)
Verpleging en persoonlijke verzorging thuis valt onder de Zorgverzekeringswet (ZVW).
Jeugdwet
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor bijna alle vormen van zorg en ondersteuning voor minderjarigen.
Wet op de chronische zorg (WLZ)
Deze wet heeft betrekking op zorg op hoog niveau voor kwetsbare ouderen en mensen met een handicap. Het vervangt de AWBZ.