Verslavingszorg in Nederland omvat hulp tegen de gewoonte, aangewezen voorzieningen voor drugsgebruik, vrijwillige of verplichte behandeling en intramurale of ambulante zorg.
Ambulante zorg
In Nederland worden de meeste mensen met een drugsprobleem behandeld in de polikliniek verslavingszorg. Ambulante zorg omvat interventie bij acute problemen, helpen de gewoonte af te schrikken, de kwaliteit van het leven van mensen te verbeteren, mensen te helpen hun consumptie te reguleren en verdere schade aan hun gezondheid te voorkomen, contact te leggen met probleemgebruikers die zelf geen hulp zoeken (assertieve outreach-interventie ) en preventieve maatregelen.
Intramurale zorg
Intramurale zorg omvat crisiszorg, ontgiftingsprogrammas en behandeling in klinieken, therapeutische gemeenschappen of afdelingen in psychiatrische ziekenhuizen. Intramurale zorg is intensiever dan ambulante zorg. Het is gericht op het voorbereiden van mensen op hun terugkeer in de samenleving.
Schade en hinder veroorzaakt door drugsgebruik
Het doel van het Nederlandse drugsbeleid is om drugsgebruik te voorkomen en schade aan drugsgebruikers te beperken. Daarnaast neemt de overheid maatregelen om de overlast voor de samenleving als geheel te beperken. Er wordt veel informatie over drugs verspreid en er wordt voldoende aandacht besteed aan het toezicht op drugsgebruikers.
Meer informatie en hulp bij problemen met drugsverslaving
Verslavingszorgfaciliteiten en de GGD kunnen helpen bij het omgaan met drugsverslaving. Voor meer informatie over deze hulp en over verslavingszorgcentra kunt u contact opnemen met de Drugsinformatielijn van het Trimbos-instituut.