Serviceproviders zijn vrij om zich in Nederland te vestigen of hier tijdelijk diensten aan te bieden. Ze kunnen met verschillende autoriteiten omgaan via één Point of Single Contact (PSC). Volgens de Dienstenrichtlijn moet elke EU-lidstaat zijn eigen PSC hebben. De richtlijn stelt ook regels vast waaraan overheidsinstanties zich moeten houden. Ze moeten er bijvoorbeeld voor zorgen dat nieuwe wetgeving niet in strijd is met de richtlijn.
Eén aanspreekpunt waar serviceproviders alles kunnen organiseren
Krachtens de dienstenrichtlijn moet elke EU-lidstaat een één-loket (PSC) hebben waar dienstverleners met verschillende autoriteiten kunnen omgaan. Dit betekent dat dienstverleners minder administratieve regels hebben om mee om te gaan. De dienstenrichtlijn is ook van toepassing op IJsland, Liechtenstein en Noorwegen. Deze landen hebben dus ook hun eigen PSCs.
In Nederland is het PSC Antwoorden voor bedrijven.
Als een bedrijf een digitale aanvraag voor een licentie via het PSC indient, moet de aanvraag digitaal worden behandeld.
Richtlijnen voor adviesdiensten digitaal
Subnationale overheden zoals gemeenten, provincies en waterschappen stellen nieuwe wetgeving op voor dienstverlening. Of ze wijzigen bestaande wetgeving. Ze moeten alle wetgeving die onder de Dienstenrichtlijn valt, via het PSC beschikbaar stellen, zodat bedrijven deze online kunnen raadplegen.
Controle van wetgeving die onder de Dienstenrichtlijn valt
Autoriteiten moeten ervoor zorgen dat nieuwe of gewijzigde wetgeving niet in strijd is met de dienstenrichtlijn.
Meldingsplicht op grond van de dienstenrichtlijn
Vaak moeten autoriteiten de Europese Commissie via het ministerie van Economische Zaken en Klimaatbeleid op de hoogte brengen van nieuwe of gewijzigde wetgeving.
Rapportage van wetgeving aan het ministerie van Economische Zaken en Klimaatbeleid
Niet alle nieuwe of gewijzigde wetgeving die onder de Dienstenrichtlijn valt, moet aan de Europese Commissie worden gemeld. Autoriteiten moeten echter al dergelijke wetgeving melden aan het ministerie van Economische Zaken en Klimaatbeleid.
Licentiesystemen onder de Dienstenrichtlijn
De dienstenrichtlijn stelt ook criteria vast voor licentiesystemen. De criteria moeten duidelijk en ondubbelzinnig zijn en moeten vooraf openbaar worden gemaakt.
Onbeperkte licenties
Serviceproviders hebben een licentie voor onbepaalde tijd. Ze hoeven hun licentie niet elk jaar te vernieuwen.
Licentiekosten
De vergoeding voor een licentie kan alleen de kosten dekken. De uitvaardigende autoriteit kan geen winst maken.
Bevestiging van ontvangst van vergunningaanvragen
Autoriteiten moeten de ontvangst van een vergunningaanvraag bevestigen en aangeven wanneer zij hierover een beslissing nemen. Ze kunnen de tijdslimiet indien nodig eenmaal verlengen, bijvoorbeeld omdat een applicatie ingewikkeld is.
Dienstenrichtlijn bevordert Europese samenwerking
Autoriteiten in de EU kunnen informatie opvragen en uitwisselen via het informatiesysteem voor de interne markt (IMI).
Het kan nodig zijn om informatie uit te wisselen. Als een Italiaans bedrijf bijvoorbeeld onbekende documenten indient bij het aanvragen van een vergunning, kan een Nederlandse gemeente de Italiaanse autoriteit die de documenten heeft afgegeven, vragen deze te verifiëren.
Verificatie van digitale handtekeningen door autoriteiten
Vertegenwoordigers van het bedrijfsleven moeten soms digitale documenten ondertekenen. Om buitenlandse digitale handtekeningen te verifiëren, kunnen autoriteiten een door de Europese Commissie samengestelde vertrouwde lijst van certificatiedienstverleners gebruiken.