Beoogde ouders reizen soms naar het buitenland om een kind te krijgen via een draagmoeder die daar woont. Dit is niet altijd een goede optie voor de draagmoeder of het kind.
Gebruik van anonieme donoren
Commercieel draagmoederschap is toegestaan in India, Oekraïne en bepaalde staten in de Verenigde Staten. Deze landen staan in het algemeen ook anonieme donatie van sperma en eicellen toe. Dat is de reden waarom sommige beoogde ouders uit Nederland naar het buitenland reizen om een draagmoeder te zoeken bij wie ze een kind kunnen krijgen.
Nederland gelooft niet dat anonieme donoren moeten worden gebruikt. Elk kind heeft het recht om te weten wie zijn biologische ouders zijn. Artikel 7 van het Verdrag inzake de rechten van het kind zegt ook dat kinderen het recht hebben hun ouders zoveel mogelijk te kennen.
Potentiële uitbuiting van draagmoeders
In de meeste gevallen houdt het bevorderen van draagmoederschap geen mensenhandel in. Maar draagmoeders in het buitenland worden soms uitgebuit (door hun echtgenoten of tussenpersonen) en gedwongen draagmoederschap bestaat zeker. Dit is een vorm van mensenhandel.
In het verleden heeft de nationale rapporteur voor mensenhandel en seksueel geweld tegen kinderen de aandacht gevestigd op de situatie van draagmoeders in het buitenland en het risico van uitbuiting.
Het kan moeilijk zijn om het kind naar Nederland te brengen
Beoogde ouders die een kind krijgen via een draagmoeder in het buitenland kunnen problemen hebben wanneer ze het kind naar Nederland willen brengen.
Sommige landen, maar niet Nederland, erkennen automatisch de beoogde ouders als wettelijke ouders van het kind. Maar volgens de Nederlandse wet is de biologische moeder van een kind ook de legale moeder. Dus als de beoogde ouders een Nederlandse paspoort aanvragen voor een Nederlands paspoort voor het kind, wordt de aanvraag afgewezen. Dit betekent dat het kind niet naar Nederland kan reizen.
Om deze reden heeft India nu een officiële verklaring nodig van de regering van het land waarvan de beoogde ouders onderdaan zijn. In de verklaring moet worden vermeld dat het kind de nationaliteit van dat land zal krijgen, of in ieder geval toestemming krijgt om het land binnen te komen (in dit geval Nederland). De Nederlandse autoriteiten geven dergelijke verklaringen echter niet af.