Om belastingontduiking en niet-aangegeven besparingen aan te pakken, gaat de Belastingdienst automatisch informatie uitwisselen met steeds meer landen. Het verkrijgt deze informatie van financiële instellingen.
De informatie betreft personen of bedrijven die mogelijk belasting in het buitenland moeten betalen. De betrokken landen onderzoeken vervolgens of er daadwerkelijk belasting moet worden betaald. Dit kan gevolgen hebben voor uw bedrijf.
Informatie uitwisselen met de VS.
Nederlandse financiële instellingen onderzoeken sinds 1 juli 2014 de gegevens van hun klanten. Overeenkomstig het FATCA-besluit zijn zij sinds 1 januari 2015 begonnen met het verstrekken van informatie aan de Nederlandse belastingdienst.
De Nederlandse belastingdienst zal eind september 2015 beginnen met het verstrekken van informatie aan de Amerikaanse belastingdienst (IRS). Dit omvat informatie uit 2014, maar niet uit voorgaande jaren. Omgekeerd zal de IRS informatie verstrekken aan de Nederlandse belastingdienst.
Financiële informatie wordt uitgewisseld op basis van de Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA) en de FATCA-overeenkomst tussen Nederland en de Verenigde Staten. De uitwisseling van informatie zal niet beginnen voordat beide huizen van het Nederlandse parlement hun goedkeuring hebben gegeven. Daartoe is een factuur ingediend.
FATCA betekent eenvoudiger proces en betere wettelijke bescherming
De FATCA-overeenkomst zal het voor Nederlandse financiële instellingen gemakkelijker maken om informatie uit te wisselen. Ze hoeven niet langer afzonderlijk afspraken te maken met de IRS. En in principe zullen ze niet langer het risico lopen om 30% bronbelasting Amerikaanse inkomsten uit de VS te betalen.
De overeenkomst verbetert ook de positie van klanten van financiële instellingen. Dit komt omdat de instellingen niet langer rechtstreeks informatie aan de IRS verstrekken. Dit wordt geregeld via de Nederlandse Belastingdienst. Zowel de Belastingdienst als de IRS hanteren hoge normen voor gegevensbescherming.
Wereldwijde informatie-uitwisseling
Nederland gaat ook wereldwijd financiële informatie uitwisselen in overeenstemming met de Common Reporting Standard (CRS). Dit betekent dat de Nederlandse belastingautoriteiten informatie van financiële instellingen zullen delen met belastingautoriteiten in andere landen die de CRS hebben aangenomen. Deze informatie heeft betrekking op rekeninghouders die een bankrekening hebben in een land dat niet hun fiscale woonland is.
De senaat en de Tweede Kamer hebben de CRS-wet aangenomen. Het werd wet op 1 januari 2016. Dit betekent dat financiële instellingen nu de fiscale woonplaats van al hun klanten moeten kennen. Als een rekeninghouder is gevestigd in een land dat de CRS heeft aangenomen, moet de financiële instelling informatie over zijn rekening delen met de Belastingdienst. De eerste informatie-uitwisseling met Nederland vindt plaats in 2017 en betreft informatie uit 2016. Informatie van voorgaande jaren wordt niet uitgewisseld.
Vijfennegentig landen hebben zich ertoe verbonden om automatisch informatie over bankrekeningen onder de CRS uit te wisselen. Voordat informatie daadwerkelijk kan worden uitgewisseld tussen landen (behalve EU-lidstaten), moeten meer gedetailleerde afspraken worden gemaakt. Bijvoorbeeld over de bescherming van persoonsgegevens.
In september 2018 zullen veel meer landen het CRS gaan gebruiken. Nederland zal dan ook automatisch informatie uitwisselen met deze landen.
Financiële gegevens verstrekt door de Nederlandse belastingdienst
De financiële informatie die de Belastingdienst met buitenlandse belastingautoriteiten deelt, omvat:
- inkomsten uit dividenden en rente;
- banktegoeden;
- verzekeringscontract waarden;
- opbrengst van de verkoop van financiële producten.
Niet automatisch een belastingaanslag
De uitwisseling van informatie over een bepaald bedrijf of een particulier betekent niet noodzakelijkerwijs dat hij in het buitenland belasting moet betalen. De buitenlandse belastingdienst moet eerst de informatie evalueren. De Nederlandse belastingautoriteiten zijn niet betrokken bij de belastingaanslagen of betalingsverzoeken van buitenlandse belastingautoriteiten en vice versa. Als de Nederlandse belastingdienst informatie over u uit het buitenland ontvangt, zullen ze deze evalueren voordat ze beslissen of ze een belastingaanslag afgeven.