Producten die gevaarlijke stoffen bevatten, hebben labels met gevaarsymbolen en andere waarschuwingen, zodat verladers, handlers en klanten zich bewust zijn van de risicos.
Consumentenetiketten
Consumenten komen ook in contact met producten die gevaarlijke stoffen bevatten, zoals reinigingsmiddelen. De verpakking van deze producten moet een waarschuwing bevatten, mogelijk in de vorm van een symbool, en instructies over hoe te handelen in geval van direct contact met de stof.
Etiketteringsregels voor transport
Er kunnen dingen misgaan wanneer gevaarlijke stoffen worden verzonden. Bij een ongeval moeten hulpdiensten en voorbijgangers weten om welke stoffen het gaat. Verladers en producenten moeten dit duidelijk aangeven met labels en gevarensymbolen.
Het etiket kan ook andere informatie bevatten, zoals dat een product alleen in een vrachtruim van een vliegtuig mag worden vervoerd.
Voorbeelden van waarschuwingslabels:
Gevaarlijk voor het aquatisch milieu
Brandbaar
Identificatie van gevaarlijke stoffen
Er is een wereldwijd systeem van gevarencodes dat wordt gebruikt om de soorten risicos aan te geven die aan een stof zijn verbonden, bijvoorbeeld of het een ontvlambare vloeistof of een bijtende stof is.
Verladers gebruiken ook een nummersysteem (UN-nummers) om de meest vervoerde gevaarlijke stoffen te identificeren. Deze VN-nummers staan op de verpakking van gevaarlijke stoffen. Wanneer ze per spoor of over de weg worden vervoerd, wordt het nummer ook op de wagen of tankwagen weergegeven.
Regeling van de etikettering
De volgende organisaties reguleren de etikettering van gevaarlijke stoffen:
- de Nederlandse Autoriteit voor voedsel- en consumentenproducten is verantwoordelijk voor de etikettering van voedingsmiddelen en niet-voedingsmiddelen (zoals huishoudelijke chemicaliën en wasmiddelen);
- de Inspectie Leefomgeving en Transport is verantwoordelijk voor de regels voor etikettering en gevarensymbolen voor het transport van gevaarlijke stoffen.